Analitik Psikoloji ekolünde bir çeşit içsel kişilik olarak tanımlanabilecek işlevsel bir kompleks olarak kabul edilir. C. G. Jung, psikolojik bir kavram olan ruh ile dindeki geleneksel kullanımı arasında ayrım yapmaya dikkat etti. Ruh kelimesini geleneksel teolojik anlamında sıklıkla kullanırken, psikolojik anlamını kesinlikle sınırlandırmıştır. “Bilincin yapısı hakkındaki araştırmalarımda ruh ve psişe arasında kavramsal bir ayrım yapmak zorunda kaldım. Psişe kavramından, bilinçli ve bilinçsiz olan tüm psişik süreçlerin bütünlüğünü anlıyorum. Öte yandan ruh kavramından ise, en iyi "kişilik" olarak nitelendirilebilecek net bir şekilde ayrılmış işlevsel bir kompleksi anlıyorum.” (Toplu Eserler 6, par. 797) “Psikolojik bakış açısına göre, aynı her özerk komplekste olduğu gibi ruh fenomeni, egonun niyetlerinden daha üstün olan veya en azından eşit olmayan bilinçdışı bir niyet olarak ortaya çıkmaktadır. Ruh dediğimiz şeyin özüne tarafsız bakacak olursak, bunun bilinçdışı olmaktan ziyade daha yüksek bir bilinçten oluştuğunu söylememiz gerekir.” (Ruh ve Yaşam, Toplu Eserler 8, par. 643)
